Wśród choinek, leśną dróżką idzie smutny elf. Ciągnie worek za swą nóżką, smutny dzielny elf. Cóż za problem masz elfiku, smutna mina twa. Marzeń dzieci jest bez liku, ich liczenie trwa. Obdarować by się chciało, każde małe serce. Lecz Mikołaj to za mało, Któż pomoże w tej udręce. Gdzie są ludzie dobrej woli, szukam długi czas. Poradzimy coś Twej doli, masz tu przecież nas. Wiele ludzi dobrych wskażę, w mojej okolicy. Chodź, ja drogę Ci pokażę. Pomocników teraz liczy. Leśną dróżką wśród iglaków skacze mały elf. Bo prezenty dla dzieciaków niesie mały elf. Mały elfie i naukę bardzo ważną masz, bo spełniania marzeń sztukę, w sercu swoim masz. Ludzi, którzy chcą pomagać, naliczył już tłum. Teraz biegnie wszystkim gadać, zrobi z tego szum. Święta – czas spełniania marzeń, Mikołajem każdy z nas. Jest to czas magicznych zdarzeń, życzliwości czas.
Zofia Kopp Ostrowska w imieniu SU